Πόσο αλήθεια ανυποψίαστα τυχεροί είμαστε με την Κίνα! Τι μπελάς μεγάλος θα ήταν να άρχιζε να μετράει κεφάλια η Κίνα, κοιτώντας τους χάρτες. Η στατιστική του ανθρώπου θα επέβαλε μια ανερχόμενη χώρα τέτοιας δύναμης να είναι πηγή ασταμάτητων επιθετικών ενεργειών. Θύμα του βάρβαρου ιαπωνικού μιλιταρισμού και των εγγλέζικων ραδιουργιών θα μπορούσε να ξεκινήσει ιερό και εκδικητικό/ διεκδικητικό πόλεμο. Θα είχαν μπλέξει τότε άσχημα οι Ιάπωνες και μαζί κι όλοι οι άλλοι οι παραδίπλα, όλος ο κόσμος δηλαδή.
Αντί για επιθετικούς πολέμους η Κίνα πέρασε δεκαετίες κόκκινης τρομοκρατίας σε βάρος των δικών της πολιτών με δεκάδες εκατομμύρια δολοφονημένους. Κι η τύχη η δική μας έγκειται στο ότι όταν βγήκε απ΄ τη φάση αυτή δε θεώρησε απαραίτητο να ανακαλέσει όλη την ιστορία της αποικιοκρατίας και να εκδηλώσει επιθετικότητα προς τα έξω. Προτίμησε το δύσκολο κι αληθινά επαναστατικό δρόμο της καταπολέμησης της φτώχειας.
Αυτή η τόσο διαφορετική τροχιά των Κινέζων σε σχέση με τους ισλαμοφασίστες δεν είναι φυσικά ρατσιστικού υποστρώματος. Οφείλεται στις ισχυρές επιρροές και αναφορές που έχουν οι Κινέζοι στο ιδιαίτερα αξιόλογο φιλοσοφικό σύστημα σκέψης του Κομφούκιου. Αντίθετα με τις εγκληματικές φασιστικές κορώνες του κορανίου.
Η θεωρία έχει μεγάλη σημασία. Αν μπλέξεις με ηλιθιότητες, δεν ξεφεύγεις εύκολα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου