Οι επιχειρηματίες και οι καλλιτέχνες της χώρας έλαμψαν και λάμπουν με την απουσία τους και τη σιγή τους τα χρόνια της κρίσης. Μερικοί απ΄ τους δεύτερους βρήκαν κι ευκαιρία να κάνουν ταμείο με τζάμπα κορώνες.
Η αλληλεγγύη της κοινωνίας μας υπήρξε σχεδόν ανύπαρκτη, εξαντλήθηκε στις πρωτοβουλίες της αρχιεπισκοπής, κάποιων δήμων, του ΣΚΑΙ.
Στη μεγάλη κρίση του 1986, στην Ιρλανδία, με τα 4.5 εκατομμύρια, οργανώθηκε αυθόρμητα στο Δουβλίνo,μεγάλη συναυλία από ιρλανδικές μπάντες που ονομάστηκε Self Aid - Make it Work. Μέσα σε δυο μέρες συγκεντρώθηκαν 6 εκατομμύρια ευρώ έσοδα που επενδύθηκαν όλα και δημιούργησαν πάνω από 1000 θέσεις εργασίας.
Έχουμε κάτι αντίστοιχο έχουμε να επιδείξουμε; Μόνο τζάμπα οργή, θυμό, ύβρεις. Κι αγελοποίηση πίσω από τη μεταφυσική μιας επανάστασης που, όπως κι η δευτέρα παρουσία, δε λέει νά 'ρθει...
Μέχρι που οι δήθεν μεγάλες ιδεολογικές διαφορές αποδεικνύονται άνθρακες κι αποκαλύπτεται η γύμνια μας κι η πραγματική σιγή της κοινωνίας γίνεται τότε εκκωφαντική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου