Ένας αληθινός επιχειρηματίας

Στο πάρτι του χρηματιστηρίου ξεφτιλίστηκε πλήρως (αν και όχι για πρώτη φορά) το πολιτικό, οικονομικό και επιχειρηματικό κατεστημένο της χώρας ενώ ο ελληνικός λαός υπέστη άγρια κλοπή με την παρότρυνση και την προτροπή της κυβέρνησης της εποχής, προεξάρχοντος του Παπαντωνίου, να επενδύσει στο χρηματιστήριο. Επιχειρηματίες είδαν τις επιχειρήσεις τους να κατέρχονται για δημόσια εγγραφή σε τιμές αδιανόητες, με την υπογραφή και την τεράστια συνευθύνη του τραπεζικού συστήματος και των χρηματοοικονομικών συμβούλων.

Οι περισσότερες εταιρείες που μεσουράνησαν στα media εκείνη την εποχή, που έδιναν "εκπληκτικές" υπεραξίες, έχουν προ πολλού απέλθει από τον μάταιο επιχειρηματικό κόσμο. Και άλλες που συνεχίζουν να υπάρχουν έχουν σήμερα κεφαλαιοποιήσεις δεκάδες ή και εκατοντάδες ή και χιλιάδες φορές μικρότερες!

Είναι πια καλά γνωστή η απίστευτη και πολύπτυχη αθλιότητα της εποχής εκείνης.

Υπήρξαν όμως λαμπρές εξαιρέσεις. Γνωρίζω μία, ελπίζω να υπάρχουν και άλλες. Μια εταιρεία που την παρακαλούσαν οι εκτιμητές της πλάκας εκείνης της εποχής να εγγραφεί στο χρηματιστήριο σε τιμές πολλαπλάσιες της αξίας της και που είπε ΟΧΙ, αρνήθηκε. Αρνήθηκε να κατακλέψει τον κόσμο. Και σήμερα η μετοχή της έχει 3-4 φορές μεγαλύτερη αξία από την τιμή εγγραφής της στο ΑΧΑ, εκείνη τη μαύρη εποχή. Όταν της Εθνικής Τράπεζας είναι καμιά εκατοσταριά φορές πιο κάτω. Καθόλου παράξενο αφού η ίδια εταιρεία έχει και τετραπλάσια εργοστάσια σε όλον τον πλανήτη σε σχέση με εκείνη την εποχή. Ίσως και περισσότερα.

Δε θα τους δείτε ούτε στα κανάλια ούτε στις εφημερίδες. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου. Και τα κανάλια και οι εφημερίδες έχουν τη δική τους, ιδιοτελή, ατζέντα, δεν ενδιαφέρονται να προβάλλουν το καλό. Κι έτσι δε θα συναντηθούν ποτέ.

Η εταιρεία λέγεται Πλαστικά Κρήτης και ο μεγάλος Έλληνας, ο ιδρυτής της, λέγεται Ιωάννης Λεμπιδάκης.