Λόγια ενός δασκάλου μου

Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης είναι μια πρόσφατη "δικτυακή" (ακόμη) γνωριμία μου. Ζει και δραστηριοποιείται ενεργά στα θέματα πολιτισμού και αυτοδιοίκησης στη Μελίκη της Ημαθίας. Λογοτέχνης ο ίδιος, συντηρεί μια αξιόλογη ιστοσελίδα, πασίγνωστη στο χώρο, για την προώθηση της λογοτεχνίας (www.apostaktirio.gr)

Τον συμβουλεύομαι στο χόμπι μου, το γράψιμο. Ο Αλέξανδρος μέσα απ΄ τη σελίδα του, κι ανάμεσα σε πολλά άλλα, βρίσκει το χρόνο για να αξιολογεί και να συμβουλεύει πολλούς έμπειρους και νιόφερτους στη λογοτεχνία. Έτσι, τον θεωρώ κάτι σα δάσκαλο. Tα λόγια του, παινευτικά ή κριτικά, έχουν για μένα μεγάλη αξία. Είναι οδηγός μου. Γιατί είναι ειλικρινή, έχουν νηφαλιότητα και καλή πρόθεση. Τα συμπληρώνει μετά η διαύγεια ενός αξιόλογου λογοτέχνη και κοινωνικά ενεργού ανθρώπου.

Έγραψε πρόσφατα στο "Αποστακτήριο" μερικά λόγια για το πρόσφατο βιβλίο μου, το ΦΕΓΓΑΡΟΦΩΤΟ. Χαίρομαι πολύ που με βρίσκει καλό μαθητή.

Η πλήρης ανάρτηση είναι εδώ.

Ακολουθεί ένα απόσπασμα.

Η γραφή του Νίκου Σακκά πραγματικά εντυπωσιάζει. Από τoν ρεαλισμό και τη λιτότητα, περνάει συχνά στον λυρισμό και την φαντασία. Ανοίγει διαλόγους με το φεγγάρι και ταξιδεύει τον αναγνώστη σε άλλη διάσταση. Χωρίς διόλου να θεωρήσεις πως αυτό που διαβάζεις είναι σκοπίμως επιτηδευμένο ή υπερβολικό. Αυτά τα «υπερβατικά» στολίσματα είναι άριστα ενταγμένα στο υπόλοιπο κείμενο, δίνοντάς του μια αύρα αγάπης και μυστικισμού. Έρωτα και λάμψης. Σύμμαχος στη γραφή, η μουσική και η αρμονία. Νομίζεις πως βλέπεις τους δύο δεξιοτέχνες να παίζουν μπροστά στα μάτια σου και πως ακούς τις εκλεπτυσμένες νότες τους. Το «Φεγγαρόφωτο» είναι από μόνο του ένα φως. Ένα όμορφο φως στην ψυχή μας...