6/2/14

Ελληνική σοβιετία;

Λέμε, καμιά φορά, ότι στην Ελλάδα, η περίοδος μετά το '80 ήταν σαν τη σοβιετία.

Παρηγοριά στον άρρωστο!

Η σοβιετία μετά το '50 και μέχρι τα μέσα του '70, οπότε μπήκε σε τροχιά διάλυσης, έτρεχε με 4-5% ανάπτυξη το χρόνο (η ίδια η σοβιετία ψευδώς ανακοίνωνε 10%+...) κι έστειλε και το Gagarin πρώτη στο διάστημα. Μόνο που ο πλούτος που παρήγε η οικονομία πήγαινε σε εξοπλισμούς και όχι σε καταναλωτικά αγαθά. Αυτή ήταν κι η κερκόπορτα του συστήματος.

Σαμαράς και Βενιζέλος μάλλον πρέπει να συνηθίσουν την ιδέα ότι οι προκάτοχοί τους δεν έχουν παγκόσμιο ιστορικό προηγούμενο σε φαυλότητα και ανικανότητα.

4/2/14

Πού είναι η επιχειρηματική τάξη σήμερα;

Ήθος, προσφορά και πατριωτισμός χαρακτήριζαν την ελληνική επιχειρηματική τάξη. Ευάγγελος Ζάππας, Κωνσταντίνος Ζάππας, Γεώργιος Αβέρωφ, Ιωάννης Βαρβάκης , Έλενα Βενιζέλου , Γεώργιος Δρομοκαϊτης, Ευγένιος Ευγενίδης, Αδελφοί Ριζάρη, Βασίλειος Σιβιτανίδης, Γεώργιος Σίνας, Αφοι Σισμάνογλου, Ανδρέα Συγγρός, Παναγής Χαροκόπος...

Οι κορυφαίοι μιας ατέλειωτης αλυσίδας σπουδαίων Ελλήνων επιχειρηματιών που είδαν τη χώρα τους ως κομμάτι της ψυχής τους. Πεδίο και πρόκληση προσφοράς κι όχι ευκαιρία προσωπικού πλουτισμού.

Αυτοί είναι που τόσο ηχηρά απουσιάζουν σήμερα. Αυτοί όμως, μόνοι, μπορούν να εγγυηθούν το ανυστερόβουλο της συμμετοχής. Αυτών η αποδειγμένη ικανότητα, μόνο, μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη.

Η πνευματική τάξη παίζει θέατρο στο Παρίσι. Ακόμη χειρότερα, η επιχειρηματική τάξη αδιαφορεί για τη δίνη του παράλογου και της εξαθλίωσης που μαζί παρασέρνουν τη χώρα στο βυθό.

Χωρίς αυτούς ο Έλληνας θα παραμένει οργισμένος και καχύποπτος. Εξαπατήθηκε για τριάντα χρόνια και δημιούργησε, με την ψήφο του, μια νέα γενιά κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, που τους παραπάνω τους αγνοούν ή και τους χλευάζουν. Εξαπατήθηκε από παχιές κουβέντες, κι αντί να συναντήσει την ιστορία, όπως του έταζαν, βρέθηκε να 'χει καταχρεώσει τα παιδιά και τα εγγόνια του.

Αν η επιχειρηματική τάξη δε βγει στο προσκήνιο, ο Έλληνας θα συνεχίσει να ξοδεύει την ψυχή του σ' ένα ανυπόφορο δίλημμα. Ανάμεσα στις συμπληγάδες της κλεπτοκρατίας και της ανέξοδης ανευθυνότητας.

Jean Richepin, (1849- 1926)

Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη.

Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.

Από την ιατρική σας, την… φαρμακευτική σας.

Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα)

Από την φυσική σας, χημεία

Από την αστρονομική σας

Από την πολιτική σας

Από την καθημερινότητα σας. Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε… Θα πείτε «δεν γίνεται». Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση!

Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη…

Η πρόκληση πάντως ισχύει.